نقش ترجمه در شکل‌گیری ادبیات داستانی پسامدرن در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

پژوهش حاضر، بر مبنای نظریۀ نظام چندگانه، ابتدا به بررسی جایگاه ادبیات ترجمه­‌ای پسامدرن در نظام چندگانۀ ادبی فارسی و سپس به تحلیل نقش ترجمه در معرفی این سبک از داستان‌­نویسی در ایران می­پردازد. در بخش نخست، فهرستی از آثار ترجمه‌­شده و آثار تألیفی پسامدرن در ایران تهیه و سپس این آثار از نظر تعداد و تقدم و تأخر انتشار بررسی شد تا مشخص شود کدام یک در نظام ادبی فارسی جایگاه مرکزی دارد. در بخش دوم، از طریق مصاحبه با گروهی از نویسندگان پسامدرن ایرانی، و نیز از طریق بررسی مصاحبه‌های موجود و نقد آثار نویسندگان دیگر، تحلیلی از نقش ترجمه در معرفی داستان‌نویسی پسامدرن به ادبیات فارسی صورت پذیرفت. نتایج نشان می‌دهد آثار ترجمه­‌شدۀ پسامدرن از نظر زمان انتشار بر آثار تألیفی تقدم دارند. از آن گذشته، تعداد عناوین بیشتر و تجدید چاپ­‌های متعدد این آثار از جایگاه مرکزی ادبیات ترجمه‌ای پسامدرن در نظام چندگانۀ ادبی فارسی و موفقیت بیشتر آن در جلب خوانندگان فارسی­‌زبان حکایت دارد. همچنین نتایج مصاحبه با آن دسته از نویسندگان ایرانی که در آثارشان عناصر داستان پسامدرن یافت شد نشان می‌دهد اکثر آنان با مطالعۀ آثار ترجمه‌­شدۀ پسامدرن با این مکتب آشنا شده­‌اند و با الگوبرداری از آن سعی کرده­‌اند نمونه‌­های مشابهی در زبان خود پدید آورند. بدین ترتیب،‌ به نظر می­‌رسد ادبیات ترجم‌ه­ای پسامدرن در دوران معاصر در مقایسه با ادبیات تألیفی پسامدرن جایگاهی مرکزی در اختیار داشته و فعالانه در شکل دادن به این سبک ادبی در ادبیات فارسی نقش ایفا کرده است.

کلیدواژه‌ها