نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
پژوهش حاضر، بر مبنای نظریۀ نظام چندگانه، ابتدا به بررسی جایگاه ادبیات ترجمهای پسامدرن در نظام چندگانۀ ادبی فارسی و سپس به تحلیل نقش ترجمه در معرفی این سبک از داستاننویسی در ایران میپردازد. در بخش نخست، فهرستی از آثار ترجمهشده و آثار تألیفی پسامدرن در ایران تهیه و سپس این آثار از نظر تعداد و تقدم و تأخر انتشار بررسی شد تا مشخص شود کدام یک در نظام ادبی فارسی جایگاه مرکزی دارد. در بخش دوم، از طریق مصاحبه با گروهی از نویسندگان پسامدرن ایرانی، و نیز از طریق بررسی مصاحبههای موجود و نقد آثار نویسندگان دیگر، تحلیلی از نقش ترجمه در معرفی داستاننویسی پسامدرن به ادبیات فارسی صورت پذیرفت. نتایج نشان میدهد آثار ترجمهشدۀ پسامدرن از نظر زمان انتشار بر آثار تألیفی تقدم دارند. از آن گذشته، تعداد عناوین بیشتر و تجدید چاپهای متعدد این آثار از جایگاه مرکزی ادبیات ترجمهای پسامدرن در نظام چندگانۀ ادبی فارسی و موفقیت بیشتر آن در جلب خوانندگان فارسیزبان حکایت دارد. همچنین نتایج مصاحبه با آن دسته از نویسندگان ایرانی که در آثارشان عناصر داستان پسامدرن یافت شد نشان میدهد اکثر آنان با مطالعۀ آثار ترجمهشدۀ پسامدرن با این مکتب آشنا شدهاند و با الگوبرداری از آن سعی کردهاند نمونههای مشابهی در زبان خود پدید آورند. بدین ترتیب، به نظر میرسد ادبیات ترجمهای پسامدرن در دوران معاصر در مقایسه با ادبیات تألیفی پسامدرن جایگاهی مرکزی در اختیار داشته و فعالانه در شکل دادن به این سبک ادبی در ادبیات فارسی نقش ایفا کرده است.
کلیدواژهها