نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
شخصیت از سازمایههای بنیادین رمان است که در پیوند با دیگر سازمایهها داستان را پیش میبرد. شخصیت زن با دغدغهها، مشکلات، جنبههای جسمی و روحیاش در نگاشتههای رماننویسان مورد توجه بوده و در دورههای زمانی مختلف و با توجه به شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هر کشوری سیمای متفاوتی از زنان ترسیم شده است. امیرحسن چهلتن، نویسندة ایرانی، و علی بدر، رماننویس عراقی، نیز در آثارشان تصویری از زنان جامعة خویش به دست دادهاند. این مقاله میکوشد بر پایة اصول مکاتب امریکایی و اسلاوی ادبیات همسنج (تطبیقی) به مقایسة شخصیت زن در رمانهای دو نویسنده بپردازد و همسانیها و ناهمسانیهای آن و چرایی آنها را بنماید. خدمتکاران، کنشگرهای سیاسی ـ اجتماعی، دانشآموختهها، و قربانیانْ برجستهترین شخصیتهای زن در رمانهای هر دو نویسندهاند. از رهگذر پژوهش هویدا شد همسانیها و ناهمسانیهایی در زمینة پیوندِ خدمتکاران با اربابان، دانشآموختگی و شغل، میزان کنشگریهای سیاسی و اجتماعی وجود دارد که برخاسته از شرایط اجتماعی و سیاسی مشابه در دو کشور ایران و عراق است.
کلیدواژهها